วันเสาร์ที่ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

ตะเกียบ

          ใครๆ ก็คงเคยใช้ตะเกียบคีบอาหาร คงไม่ได้คิดอะไรมากมาย พอได้มาฟังเรื่องเล่าของชาวฉือจี้ แล้วก็ต้องคิดใหม่อีกครั้งค่ะ ว่า พวกเราน่าจะคิดอะไรได้เยอะกว่านี้ ไม่รู้ว่าจะเริ่มเล่าจากตรงไหนดี 
           เอาเป็นว่า ชาวฉือจี้เขาจะพยายามไม่ใช้อะไรที่ใช้ได้เพียงชั่วคราว ทุกอย่างจะมองไกลไปข้างหน้าเสมอ นึกถึงคนข้างหลัง ไม่เคยที่จะคิดแล้วทำอะไรที่สร้างความเดือดร้อนให้คนอื่น เวลาจะรับประทานอาหารก็จะเห็นชาวฉือจี้หยิบตะเกียบส่วนตัวออกมาจากกระเป๋าของตนเอง เขาพกไปไหนมาไหนด้วยเสมอทุกครั้ง (เหมือนกับแก้วน้ำส่วนตัว) ตะเกียบของคนทุกคนที่นี่เป็นตะเกียบแบบอลูมิเนียม ดูสะอาด ปลอดภัย ไม่มีเชื้อราฝัง และที่สำคัญมากๆ ไปกว่านั้น คือ ถ้าเราใช้ตะเกียบไม้ คนทำเขาตัดต้นไม้มาทำ ใช้ครั้งเดียวทิ้ง ก็สิ้นเปลืองไม้ ต้นไม้ทุกต้นมีคุณค่าต่อเราต่อโลก ต้นไม้หรือพืชเป็นสิ่งเดียวที่ผลิตออกซิเจนให้ทุกคนใช้ในกระบวนการหายใจ ถ้าเราตัดต้นไม้ก็ไม่ต่างอะไรกับเราตัดลมหายใจของตนเอง บางครั้งเราก็พบว่าเราใช้ทรัพยากรสิ้นเปลืองเกินไป ต้นไม้ใช้เวลาสะสมพลังจากธรรมชาตินับสิบๆ ปีกว่าจะเติบโตขึ้นมาได้ เราตัดมาเหลาๆ ใช้คีบอาหารกินสิบนาทีก็โยนทิ้ง...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น