วันเสาร์ที่ 3 ธันวาคม พ.ศ. 2554

ฉันคือ..ใบไม้..ใบหนึ่ง


ห้วงเวลาชีวิตหนึ่งของเรา ก็เหมือนใบไม้ที่กำลังร่วงหล่น สายลม แผ่วเบา  ท่ามกลางแสงแดดทอประกาย  ใต้ร่มเงาของไม้ใหญ่  ใบไม้ค่อยๆ ร่วงหล่น..ตามแรงลม  พลันคิดว่า..ไม่มีสิ่งใดเที่ยงแท้แน่นอน  เมื่อถึงเวลาอันสมควรใบไม้ก็ล่วงหล่นจากต้น  ไม่ต่างกับคน มีพบย่อมมีจากเป็นธรรมดา  อาการของคนหมดใจ  คงมีชีวิตอยู่เพื่อรอวันจากไป  จิตใจที่ถูกกระทำซ้ำๆ  เจ็บปวดกับเรื่องราวทำร้ายจิตใจ  จะทนได้นานสักเท่าไร  จากเจ็บมากมายค่อยๆ กลายเป็นชาชิน  อย่าแปลกใจกับท่าทีที่เฉยชา  และแววตาที่สิ้นหวัง  อย่าเสียใจ..กับการพลัดพราก  เมื่อถึงเวลา ใบไม้ย่อมร่วงหล่น  แต่ไม่นาน ก็จะมีใบไม้ใบเล็กๆ มาแทนที่  และจะวนเวียนอยู่เช่นนี้เสมอไป ฉันคือ..ใบไม้..ใบหนึ่ง

วันพุธที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

แบ่งปัน

ผ่านเรื่องราวต่างๆ มามากมายกว่าจะถึงวันนี้ สัปดาห์สุดท้าย พี่ๆ ป.1 อยากร่วมแบ่งปันประสบการณ์ให้น้องๆ รู้จักเรื่องราวของภูเก็ตเมืองงามแห่งนี้ด้วยกัน




พี่ๆ เตรียมเล่าเรื่องราวดีๆ ให้น้องๆ ฟัง พร้อมกับแสดงบทบาทสมมติเป็นบุคคลภูเก็ตในอดีต กับวิถีชีวิตและอาชีพของแต่ละท้องถิ่น

ซ้อมการแสดง

บรรยากาศการการแสดง


ขอบคุณทุกๆ คนที่เปิดโอกาส และร่วมเรียนรู้ไปด้วยกันค่ะ 

วันพฤหัสบดีที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

วันข้างหน้า

เรื่องราวของการเดินทาง ทำให้เราได้รู้และเข้าใจว่า สิ่งที่สวยงามที่ได้พบเจอเช่นนี้ อาจมีวันที่สูญสลายไป ถ้าหากว่าเรามองแต่ตัวเอง ทุกๆ คนได้เห็นความงามร่วมกัน พร้อมจะดูแลกันและกัน และช่วยกันทำนุบำรุงรักษา
การเล่าเรื่อง ความเป็นมาของถิ่นนี้ พี่ๆ ป.1 ถ่ายทอดออกมาได้อย่างประทับใจค่ะ เส้นทางประวัติศาสตร์ข้างผนังห้องที่เราช่วยกันวาดด้วยสีน้ำ มีเรื่องราวของความงามแห่งเมืองภูเก็ตที่เราอาศัยอยู่นี้ ถึงแม้วันนี้สายฝนได้พัดพาสีสันให้หลุดลอกไป แต่ความงามก็ยังคงอยู่ในหัวใจของทุกๆ คน
ทุกคนพร้อมจะช่วยกันสร้าง ออกแบบสิ่งที่อยากให้เกิดในวันข้างหน้า เราช่วยกันปั้นความคิดออกมาให้ทุกคนเห็นด้วยดินน้ำมันก้อนเล็กๆ สีสันต่างๆ และเล่าเรื่องราวเหล่านั้นอย่างมีความสุข

จบลงอย่างงดงามกับการเรียนรู้เรื่อง ภูเก็ตเมืองงาม ของพี่ๆ ป.1 แต่ความรักความปรารถนาดีไม่มีวันเหือดหายไปจากหัวใจของเราค่ะ ^__^

วันพุธที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

พร้อมเดินทาง

เป็นอีกก้าวที่งดงามไม้น้อยเลยทีเดียวสำหรับการเดินทางที่แสนวิเศษนี้ ในสัปดาห์ที่ 9 โครงงานภูเก็ตเมืองงาม พี่ป.1 มารู้จักกับเอกลักษณ์ที่สำคัญของเมืองภูเก็ต นั่นก็คือ คำขวัญจังหวัดภูเก็ต เราต่างช่วยกันแปลความหมายของคำขวัญและถ่ายทอดออกมาให้ทุกๆ คนได้เห็นภาพความงามนั้นด้วยกันค่ะ 

แต่ละสิ่งแต่ละอย่างค่อยๆ ดำเนินไปตามวิถีที่ควรจะเป็นไม่ได้เร่งเร้าหรือตรึงเส้นให้ตรงดิ่ง หากแต่เกิดขึ้นเองด้วยเส้นโค้งมน เอนไหวไปตามกาลเวลาและสายลมเย็นๆ ที่พัดผ่าน




พี่ๆ ได้มีโอกาสชวนพี่ชวนน้องมาท่องไปในถิ่นนี้กับภูเก็ตเมืองงามด้วยกัน ชมความงามและร่วมกันเอาใจใส่ดูแล อนุรักษ์ รักษาคุณค่าให้คงอยู่ต่อไป


ทุกๆ คนมีรอยยิ้มและความสุขเบ่งบานในหัวใจ พร้อมก้าวไปด้วยกัน มองในสิ่งเดียวกัน รักในสิ่งเดียวกันค่ะ

วันจันทร์ที่ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

เพื่อถ่างทาง

ส่งใจไปหาเธอ...ไปหาเธอ เขาทำอะไรกันนะ  อ๋อ..มอบหัวใจให้สรรพสิ่ง ฝากโลกดูแลรัก ฝากรักดูแลโลก  ฝากทุกคนดูแลบ้าน เพราะบ้านดูแลคนไม่ได้ กว่าจะรู้ว่าดี ก็สายเกินกว่าจะเยียวยา กิจกรรมพัฒนาจิตแทรกซึมลึกลงไปในจิตวิญญาณความเป็นมนุษย์ กระตุ้นจิตสำนึกก่อนศึกเข้าตีเมือง
เดินทางผ่านมาถึงสัปดาห์ที่ 8 กับภูเก็ตเมืองงาม มาถึงวันนี้พี่ป.1 ได้ศึกษาค้นหาแหล่งท่องเที่ยวต่างๆ ที่มีในภูเก็ตทั้งที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติและทางวัฒนธรรม ดูเรื่องราวการก่อเกิด ความเป็นมา สิ่งที่เป็นอยู่ ณ ปัจจุบัน ตลอดจนการอนุรักษ์ รักษาให้คงอยู่ต่อไป 



และมารู้จักกับผลิตภัณฑ์ที่โดดเด่นในจังหวัดภูเก็ตโดยเฉพาะอย่างยิ่งอาหารการกิน ซึ่งคนภูเก็ตให้ความสำคัญกับเรื่องนี้ไม่น้อยทีเดียว พี่ป.1 ได้ถือโอกาสอันดีนี้คิดสูตรอาหารขึ้นมาด้วยตัวเอง แล้วนำกลับไปทดลองทำที่บ้านกับครอบครัวของตนเองอย่างสนุกสนานและมีความสุขค่ะ
การศึกษาเรื่องราวเหล่านี้เป็นเสมือนการถ่างทางเพื่อให้มองเห็นกว้าง รู้จักเส้นทางเพื่อที่จะสามารถค้นหาสถานที่ที่สนใจและอยากเข้าไปสัมผัส 
พี่ๆ ป.1 ช่วยกันถ่างเส้นทางเพื่อที่จะพาทุกๆ คนมาร่วมมือกันอนุรักษ์ความงามของท้องถิ่นนี้ไปด้วยกันค่ะ

วันพฤหัสบดีที่ 30 มิถุนายน พ.ศ. 2554

มาค้นพบ

ผืนแผ่นดินแห่งนี้มีที่มาอย่างไร พี่ป.1 ช่วยกันเสาะหาที่มาที่ไป จนได้มาซึ่งเรื่องราวและถ่ายทอดออกมาตามแบบฉบับของตนเอง 
ก้าวมาถึงวันนี้ เราได้รู้จักกับสภาพภูมิศาสตร์ของภูเก็ตเมืองงาม เด็กๆ ศึกษาแผนที่ของจังหวัดภูเก็ต เหตุใดเราจึงพบภูเขาอยู่รอบทิศ ขุมน้ำมากมายในพื่นที่ต่างๆ มาได้อย่างไร ทำไมพื้นดินจึงมีก้อนหินใหญ่น้อยมากมาย ลักษณะ สถานที่ต่างๆ ที่ปรากฏอยู่ในแผนที่เป็นแบบไหน เด็กๆ ถ่ายทอดออกมาด้วยงานศิลปะแผนที่แบบต่างๆ รวมทั้งแผนที่จากบ้านมาโรงรียนตามความเข้าใจบวกกับประสบการณ์ที่เด็กๆ ได้รับมา
และเด็กๆ ยังมีโอกาสได้ศึกษาสภาพอากาศของเมืองภูเก็ต สร้างปฏิทินสภาพอากาศและหาสัญลักษณ์ต่างๆ มาแทนคำบอกเล่าในแบบของเด็กๆ เอง
กว่าจะเกิดฉันทะและความเข้าใจในแต่ละเรื่อง เราก็ต้องเดินทางออกนอกเส้นทางบ้าง ไม่ใช่ไขว้เขวแต่เพื่อออกมามองย้อนกลับไปให้เห็นกว้าง แลเห็นทางที่จะเดินต่อไป 
ในสัปดาห์ต่อไปจะเป็นเรื่องราวของสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ ที่มีในภูเก็ตเมืองงามถิ่นนี้ค่ะ ^__^

วันอาทิตย์ที่ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2554

ร่วมค้นหา

โครงงานภูเก็ตเมืองงาม เดินทางมาถึงสัปดาห์ที่ 6 แล้ว มีกิจกรรมที่น่าสนุกมากมาย ทุกคนมีความสุขที่ได้เรียนรู้ค่ะ นี่ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่มีความสำคัญไม่แพ้กันเลยก็คือ การทำความรู้จักกับเจ้าของถิ่นเดิม กลุ่มคนที่เป็นผู้บุกเบิก ก่อตั้งถิ่นนี้คือคนกลุ่มใดกัน มาได้อย่างไร ภาพภูเก็ตในอดีตที่เริ่มผุดขึ้นมาตั้งแต่สัปดาห์ก่อน เด่นชัดขึ้นมากในสัปดาห์นี้ พี่ป.1 เดินทางมาร่วมสองสัปดาห์กับเรื่องราวของอารยธรรมและจารีตประเพณีของกลุ่มคนในท้องถิ่นต่างๆ เราเรียนรู้ในเรื่องที่สนใจและอยากเรียนรู้ ไม่มีการบังคับท่องจำ แต่พี่ป.1 สามารถถ่ายทอดเรื่องราวต่างๆ ที่ได้เรียนรู้มาให้ผู้อื่นเข้าใจได้ เพราะเด็กๆ เรียนรู้จากความปรารถนาในหัวใจ
บางคนอาจนึกไม่ออกว่าเมื่อไหร่กันล่ะที่เด็กๆ จะเกิดความปรารถนาที่จะเรียนด้วยตนเองแบบไม่ถูกบังคับ เราเชื่อว่ามนุษย์ทุกคนถูกสร้างมาเพื่อการเรียนรู้ ทุกคนมีศักยภาพในการเรียนรู้ได้เท่าๆ กัน เราจึงควรช่วยกันส่งเสริมให้เด็กๆ ได้ใช้ความสามารถในการเรียนรู้ที่มีอยู่ในตัวให้มากที่สุด เด็กๆ ไม่ชอบให้สอนแต่ชอบให้ชวนกันลงมือทำ ถ้าเราทำได้เราก็จะได้เห็นความกระตือรือร้น ความมีชีวิตชีวาของเด็กๆ แรงปรารถนาแห่งการเรียนรู้ทุกสิ่งที่อยู่รอบๆ ตัว เพราะว่าในโลกนี้มีสิ่งใหม่สำหรับพวกเขาเสมอ ให้เขาได้จดจ่อเรียนรู้ได้ตลอดเวลา
การมองโลกในแง่บวก และมีความคิดสร้างสรรค์ ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่เราอยากให้เกิดขึ้นกับเด็กๆ ทุกคน ในสิ่งที่คนอื่นอาจมองว่าโง่เขลาหรือไร้สาระ เด็กๆ เหล่านี้อาจจะมองเห็นโอกาสในการสร้างสรรค์และสามารถที่จะรวบรวมเกร็ดความรู้เล็กๆ น้อยๆ จากขอบเขตความรู้ที่กว้างขวางแล้วนำมาเชื่อมโยงเข้ากันในวิธีการใหม่ เพื่อสร้างสรรค์สิ่งใหม่ๆ ออกมา ที่สำคัญจะทำให้เขาเป็นคนที่ความสุขกับชีวิต ยอมรับตนเอง ยอมรับคนรอบข้าง และสิ่งท้าทายต่างๆ ที่เผชิญหน้าเข้ามาในชีวิต ลักษณะนิสัยของนักเรียนรู้จะติดตัวเขาไปตลอด แม้เวลาจะผ่านไปพ้นวัยเด็กไปแล้วก็ตาม


เราเชื่อว่าความรักจะก่อเกิดสิ่งดีๆ เสมอ มาร่วมกันค้นหาแรงปรารถนาในการเรียนรู้กับเด็กๆ กันค่ะ ชวนกันมาดูว่าสัปดาห์ต่อไป พี่ป.1 เขาจะเดินทางค้นหาความรักของท้องถิ่นนี้ต่ออย่างไรค่ะ ^__^

วันอาทิตย์ที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2554

จากต้นทาง

การที่จะรู้จักสิ่งใดสิ่งหนึ่งอย่างถ่องแท้ เข้าใจและพร้อมจะเปิดใจรับ ก็คงต้องให้รู้จักที่มาของสิ่งนั้นก่อน แล้วเราจะเห็นคุณค่าและความสำคัญของสิ่งๆ นั้น เกิดความเห็นอกเห็นใจ อยากจะดูแล การเรียนรู้ก็ไม่ต่างอะไรกัน การรู้จักที่มาของสิ่งที่กำลังเรียนรู้อยู่ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่สำคัญ
โครงงาน "ภูเก็ตเมืองงามของพี่ ป.1 ในสัปดาห์ที่ 4 เป็นการเรียนรู้แบบย้อนรอยประวัติศาสตร์ เล่าเรื่องที่มาของเมืองภูเก็ต ในอดีตมีเหตุการณ์สำคัญอย่างไร บุคคลสำคัญคือใครบ้าง มีสถานที่ใดยังคงเหลือเป็นอนุสรณ์เพื่อให้คนรุ่นหลังได้ระลึกถึง เด็กๆ ให้ความสนใจและมีคำถามมากมายเกี่ยวกับเรื่องราวของประวัติศาสตร์ เด็กๆ และครูผลัดกันเล่าผลัดกันถาม บางครั้งก็เก็บข้อข้องใจกลับไปถามผู้ปกครองบ้าง ทุกคำตอบถือว่ามีความสำคัญเท่าๆ กัน
พี่ป. 1 ช่วยกันสรุปเรื่องราวของประวัติศาสตร์ตามความเข้าใจในแบบของตนเอง เล่าให้คุณครูและน้องๆ ฟัง เชื่อว่าเรื่องราวเหล่านี้จะทำให้เด็กๆ รู้สึกรักและเห็นความสำคัญของท้องถิ่นที่อยู่อาศัยของตนเอง สนใจและอยากเรียนรู้เพิ่มเติม ในสัปดาห์ต่อไปจะเป็นเรื่องราวของกลุ่มคนที่มีอยู่ในภูเก็ต คนเหล่านี้มีวิถีชีวิตเป็นอยู่ มีอารยธรรม จารีตประเพณีอย่างไร ตั้งแต่เริ่มมาตั้งรกรากอยู่จนกระทั่งถึงปัจจุบันนี้ค่ะ

วันพุธที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

ก้าวไปตามวิถี

จุดเริ่มต้นของการเรียนรู้ คือ การสร้างแรงจูงใจในการเรียนรู้
อาจมีใครหลายคนสงสัยว่า คุณครูพาเด็กๆ เดินเล่นทำไม ชี้ชวนดูสิ่งต่างๆ นอกห้องเรียนเพื่ออะไร ทำไมต้องเก็บก้อนหิน ทำไมต้องปลูกต้นไม้ ทำไมต้อง...ฯลฯ สิ่งที่ทำเหล่านี้สำคัญกว่าการฝึกเขียนฝึกอ่านอย่างไร
การที่คนคนหนึ่งคิดจะทำอะไรขึ้นมาสักอย่าง ต้องเกิดจากใจที่อยากจะเรียนรู้จริงๆ การบ่มเพาะความรักในหัวใจจึงเป็นหน้าที่สำคัญที่คุณครูช่วยกันสร้างให้เกิดขึ้นกับเด็กนักเรียนก่อนที่จะนำพาเขามาเรียนรู้สิ่งที่เขาอยากเรียน
ผ่านมาถึงสัปดาห์ที่3 หลังจากที่ต่างคนต่างเดินต่างคนต่างเลี้ยว วันนี้เด็กๆ ก้าวตามทางเดียวกันโดยที่ไม่ได้รู้สึกว่าถูกบังคับ รู้แต่ว่าตัวเองรัก ชอบ และอยากจะเรียนเรื่องนี้จริงๆ ก้าวเล็กๆ ก้าวแรกถือว่าเป็นก้าวที่สำคัญมาก ถ้ามองผ่านความรู้สึกของเด็ก ความอยากที่จะเรียนรู้ก็จะไม่เกิดขึ้น
นี่คือเรื่องราวของพี่ป.1 ที่กว่าจะได้มาซึ่งหัวข้อที่อยากจะเรียน กว่าจะเป็น "Topic ภูเก็ตเมืองงาม" เขาต้องเดินทางผ่านเรื่องราวต่างๆ มากมาย ได้บาดแผลมาบ้างจากการโหนเถาวัลย์เพราะอยากทดสอบความแข็งแรงของมัน ได้ผดผื่นคันมาบ้างจากการบุกป่าฝ่าดง สัมผัสต้นไม้ใบหญ้า สัมผัสสัตว์ป่าตัวเล็กๆ มีหนอนคันตัวหนึ่งเดินหลงทางมา เด็กๆ ก็จับมาเลี้ยงไว้ เพราะอยากเรียนรู้ว่ามันใช้ชีวิตอย่างไร ขอบคุณพระอาทิตย์ สายลม ต้นไม้ใหญ่น้อย สัตว์และแมลงต่างๆ ที่เดินผ่านมา สิ่งเหล่านี้มีความหมายต่อการเรียนรู้มากมายค่ะ ขอบคุณที่เป็นเพื่อนร่วมทางของเด็กๆ ให้เดินมาถึงวันนี้
พี่ป.1 เรียนรู้ที่จะรักและอยากรู้จักถิ่นที่อยู่ของตนเอง อยากเขียนคำต่างๆ มากมายที่จะสื่อความหมายให้คนอื่นรับรู้ในสิ่งที่ตนเองทำค่ะ แล้วเรามาช่วยเป็นกำลังใจให้พี่ๆ มีความสุขกับการเรียนรู้กันนะคะ